Hooggevoeligheid of hoogsensitiviteit (HSP) is een begrip dat in 1996 door Elaine Aron werd geïntroduceerd. Sindsdien is er veel onderzoek naar gedaan. In het kort komt het erop neer dat een hooggevoelig persoon meer prikkels binnen krijgt dan een normaal gevoelig persoon. Het zenuwstelsel van een HSP-er geeft meer prikkels door. Je hebt ook meer tijd nodig om de prikkels die je binnenkrijgt te verwerken. Daarnaast hebben hooggevoelige behoefte aan een diepere verwerking. Wil je er meer over lezen? Het boek: ‘Hoogsensitieve personen’ van Elaine N. Aron, is een aanrader.
Ik weet sinds een aantal jaar dat ik hooggevoelig ben. Toen ik dit wist, en voor mezelf toegaf, leek het wel of mijn hele jeugd op zijn plek viel. Ik was altijd graag thuis, had veel rust nodig. Ik koos vaak voor de veilige, bekende, optie in plaats van het avontuur. Ik had een hekel aan plaatsten waar veel prikkels waren en bijvoorbeeld constant de radio aanstond. Veranderingen in mijn leven vond ik lastig, het duurde altijd weer even voordat ik aan een nieuwe situatie gewend was.
Ook in mijn huidige leven merk ik dat ik bewust omga met de hoeveelheid prikkels die ik te verwerken krijg. Ik zal liever kiezen voor een boek dan een film (wel verhaal, maar een stuk minder visuele en auditieve prikkels). Ik vind uitgaan alleen aantrekkelijk met vertrouwde mensen of in een vertrouwde omgeving. In grote groepen kom ik minder uit de verf dan in een klein gezelschap. Ik kan makkelijk van slag zijn als mensen in mijn omgeving boos of verdrietig zijn, bij mij komen deze prikkels net zo heftig binnen als bij die ander.
Ik heb ook prikkels nodig en dat maakt dat ik nieuwe dingen niet uit de weg ga. Ik wil het liefst elk jaar op vakantie naar een andere plek en ben al regelmatig van werkgever veranderd. Ik weet ondertussen dat ik prikkels nodig heb, maar moet uit kijken dat het niet te druk wordt. Goed voor mezelf zorgen is dan wat ik nodig heb, en dat lukt me over het algemeen zonder problemen.
Ik heb het nooit als vervelend ervaren dat ik gevoelig ben. Het is gewoon zoals ik ben, ik weet niet beter. Als kind kon ik er niet altijd goed mee omgaan en sloot me onbewust ook wel af voor mijn gevoel. Als volwassene kan ik beter begrijpen wat er gebeurd en mezelf hersteltijd gunnen als dat nodig is. Ik weet nu ook dat hooggevoeligheid ook heel veel voordelen heeft en dat ik daardoor makkelijk met mensen kan omgaan. Ik kan goed afstemmen en voel vaak wat de ander nodig heeft en dat is een pré in het werk wat ik doe. De laatste tijd kan ik hooggevoeligheid steeds meer als een kans zien en dat gun ik iedereen.