Iedereen kent de term comfortzone wel. Ik krijg er altijd een gevoel van lekker, niet teveel inspanning. Beetje huispak-op-de-bank-voor-de-tv-gevoel.
Maar wat is het precies en worden we er echt blij van?
De mens wil van nature groeien en ontwikkelen. Maar ook hebben we een grote behoefte aan herhaling en vaste routines. Dit moet in balans zijn. Die balans is voor iedereen anders, de ene persoon heeft meer behoefte om nieuwe dingen te ervaren dan de andere.
Als kind, maar ook als volwassenen, leer je steeds nieuwe dingen en zodra je die onder de knie hebt is het geen uitdaging meer maar wordt het een routine, je kunt weer nieuwe dingen leren. Zo is het voor mij geen kunst om te schrijven, maar mijn zoon die net in groep 3 zit, vind het echt uit zijn comfortzone om een leesbare ‘k’ op papier te krijgen.
Als je alleen dingen doet die in je comfortzone wordt je leven saai. Je voelt je niet ontwikkelen en groeit niet. Het gevolg is dat je je niet lekker in je vel voelt en dit kan op den duur leiden tot lichamelijke of psychische klachten.
Als je jezelf uitdaagt kom je in de leerzone terecht. In deze zone heb je een goede afwisseling van routinematige taken (ik moet er niet aan denken dat ik elke dag zou moeten nadenken over tandenpoetsen of aankleden) en nieuwe dingen leren. Je wordt uitgedaagd op mentaal, emotioneel, sociaal, creatief of lichamelijk vlak. Dit kan van alles zijn. In de groeizone voel je je prettig.
Als er teveel nieuwe dingen op je pad komen. Of dingen die zover uit je comfortzone liggen kun je na een tijd doorschieten naar de angstzone. Je kunt ook angst voelen om van de comfortzone naar de leerzone te komen. Dit is een andere angst, de angst voor het onbekende, iets nieuws. Maar je weet en voelt ook dat het je gaat lukken. In de angstzone ben je dingen aan het doen die op dit moment te ver van je af liggen. Dat leidt tot incongruentie en hierdoor voel je je niet lekker. Je krijgt op den duur klachten van spanning en overbelasting.
Heel vaak gaat het als vanzelf dat je naar de groei-cirkel beweegt, soms moet je jezelf wat uitdagen, en soms moet je op de rem trappen. Het leven is een autorit, je moet constant opletten, maar soms zit je op een rustige landweg, en soms zit je op een druk kruispunt in de hoofdstad. Door te luisteren en kijken wat er gebeurt en steeds af te vragen wat je nodig hebt kun jij genieten van de reis en als je niet te hard rijd om je heen kijken wat er allemaal gebeurd.
Wat moet jij: op de rem of gas erbij?
Soms gaat het echter niet automatisch. Je hebt hulp nodig. Door te lang in de comfortzone of angstzone te hebben gezeten, weet je even niet meer hoe de groeizone voelt. Ik wil je graag helpen de groeizone weer te vinden en te voelen, zodat jij weer prettig in je vel zit.
